Wat is een Postpartum Depressie? Ik kende het wel, maar niet eerder heb ik het zo dichtbij mee gemaakt. Als moeder gaat er veel door je heen, maar je weet al snel dat er iets niet klopt. Je wordt boos, prikkelbaar, angstig en vooral depressief! Aan de telefoon hoorde ik de diagnose: Je hebt een Postpartum Depressie! Je leven staat even stil. Hieronder deel ik mijn verhaal en hoe ik mij er bij voel(de). Hieronder vertel ik je meer.

Postpartum Depressie? Dit is mijn verhaal.

Daar is hij dan eindelijk. Onze zoon Julius is geboren! Het voelde allemaal wat onwerkelijk, maar ook heel speciaal. De afgelopen maanden ging er veel door mij heen, zowel fysiek als mentaal. Een heel bijzonder moment die niet te omschrijven is. De mooie kleine handjes en voetjes, de moeder liefde komt direct omhoog! Wat ben je mooi, zacht en van ons! In de kraamweek merkte ik al op dat ik mentaal door een rollercoaster ging. Veel emoties die er ook bij horen, zoals kraamtranen en hormonen. Alles is nieuw, maar uiteindelijk kwam er meer duidelijkheid.

Paniek en hyperventilatie aanvallen

Het allereerste moment om alleen te zijn met mijn baby, ik twijfelde enorm aan mijzelf en vond het eng. Niet dat dit hoeft, want het zorgen van mijn kind ging prima en hij deed het zo goed! Het ligt zeker niet aan hem, maar aan mij! Na een tijdje begonnen de paniek en hyperventilatie aanvallen en prikkelbaarheid. Het was de druppel voor mij, en besloot naar de huisarts te gaan.

Diagnose Postpartum Depressie

Na veel gesprekken met de huisarts, psycholoog en psychiater kwam de een diagnose Postpartum Depressie, iets waar ik stiekem niet aan durfde te denken. Deze depressie komt veel voor bij kersverse moeders, in dit geval treft het mij ook. Ik wil duidelijk aangeven dat ik mij zorgen maak om hem, ik stoot hem niet af. Hij is het allermooiste wat mij is overkomen en houd mij zelfs op de been in deze situatie.

 Postpartum depressie en mijn verhaal

Crisisdienst werd ingeschakeld

De actie werd direct door de huisarts in werking gezet en kreeg hulp van de crisisdienst van Lentis. In dit geval hoef ik niet nog maanden op een verwijzing te vragen, omdat het om een kersverse moeder ging met pasgeboren kind. Ik kreeg dan ook elke dag hulp van een GGZ verpleegkundige om langzaam aan in een aantal weken mijn situatie in te kunnen schatten, in te grijpen op momenten als het niet gaat, meer rust nemen en niet te veel hooi op de vork nemen. Kortom om stabiel te worden.

Elk minuut, uur en dag kan veranderen met ups en downs. Met vrolijk zijn en een activiteit kunnen doen. Het andere moment lig ik op de bank te rusten of slapen, krijg ik teveel prikkels en kan ik in huilen uit barsten. Het leven is op sommige momenten zwaar, maar ik kan eerlijk zeggen dat onze lieve zoon mij laat stralen en blij maakt! Naast mijn zoon, helpt mijn man mij ook ontzettend goed, bied steun en geeft liefde.

Postpartum Depressie ervaringen?
Ze begrijpen je niet..

Soms denken veel mensen dat het alweer beter gaat omdat ik lach. Niet alles is aan de buitenkant te zien. Het is een oordeel waar van je de feiten niet kent! Er zal nog veel op mijn pad komen, daarnaast een nieuwe therapie waarbij ik hoop om weer er boven op te komen. Niet kijken naar het negatieve, maar juist naar het positieve wat ik dagelijks mee maak en op mijn pad komt. Ik hoop meer mensen met mijn verhaal te inspireren, het is natuurlijk een lang verhaal kort samen gevat. Maar het komt veel voor bij kersverse moeders. Geef niet op, want het wordt uit eindelijk beter!

Ken jij iemand die een Postpartum Depressie heeft, of heeft gehad?
liefs gea glamview

Advertenties

14 Replies to “Mijn leven stond even stil.. Ik heb een Postpartum Depressie.”

  1. Wat goed dat je hier open over bent! Super knap! Ik ben zelf ook nog maar een paarr maandjes moeder en ik weet nu ook dat moeder worden echt iets heel heftigs is. Ik voel mij iedere dag nog onzeker en ik ben eigenlijk altijd bang dat er iets gebeurd. Daarom heb ik ook besloten om te stoppen met werken. Ik vind het heel knap dat jij deze stappen hebt gezet en nu aan jezelf denkt. Je komt hier hoe dan ook beter uit!

    1. Wat een lieve woorden Iris! Het is inderdaad best veel wat op je pad komt als je moeder wordt. Het was een fijne manier om alles van mij af te schrijven in dit artikel. Soms weten mensen niet wat het voor je betekend of hoe alles in elkaar steekt. Bedankt <3

  2. Wat goed dat je hier zo open over bent. Ik heb gemerkt dat over dit soort onderwerp praten en voor mij ook schrijven zo prettig is. Om het een plekje te kunnen geven. Het allerbelangrijkste, altijd, luister naar jezelf en je eigen lichaam!

    1. Wat fijn om te lezen. Het zijn inderdaad onderwerpen die vaak vergeten worden, maar wel veel voorkomen. Ik heb een tijdje getwijfeld of ik het online zou zetten. Maar het schreef zo fijn weg toen ik eenmaal aan het schrijven was. Uit eindelijk heb ik het online gezet en viel er een zwaarte van mijn schouders. Het is inderdaad belangrijk om goed te luisteren naar je lichaam, iets wat ik hier voor niet veel deed en voorlief nam.

  3. lijkt mij enorm heftig eerlijk gezegd maar goed dat je er zo open over bent en ik hoop voor jou en je gezinnetje dat jullie dalijk lekker kunnen genieten zonder die depressie x

  4. Wat vervelend om te horen zeg! En je bent niet alleen hoor, met jouw zoveel anderen. Heel veel sterkte hiermee meid.

  5. Heel veel sterkte. En nee, je hebt gelijk, je kunt niets zien aan de buitenkant. Veel mensen hebben last van het een of ander en lachen gewoon of zien er blij uit voor buitenstaanders.

  6. Wat heftig.. maar goed dat je hier zo over durft te schrijven! Heel veel sterkte nog gewenst de komende tijd

  7. Dit artikel is al wat ouder, maar ik wou er toch nog graag op reageren. Mooi dat je hier zo open over bent. Er zijn maar weinig vrouwen die eerlijk zijn over het moederschap. In mijn omgeving heb ik niet veel jonge moeders. En bij de moeders die ik ken, gaat altijd alles goed. Ik ben daartegen een echte zeur want ik heb altijd wel iets om over te "klagen". Ik ben bijna 2 jaar mama en ik ben nog iedere dag onzeker. Ik vind mama zijn best zwaar. Niet alleen de vermoeidheid (mijn dochter is een slechte slaper), maar ook de continu zorgen en verantwoordelijkheid. Door alle "perfecte moeders" voel ik me vaak eenzaam. Je bent dus zeker niet alleen!

    1. Bedankt voor dit lieve berichtje op mijn artikel. Ik ben van mening dat de perfecte moeder niet bestaat. Het is zeker zwaar, vooral in het begin. Ik voel met je mee <3

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *